Het beste uit onszelf halen
Als een gecertificeerde B Corp houden we rekening met de impact van elk product dat we uitbrengen en proberen we de impact op het milieu te verminderen.
Je winkelwagen
Je winkelwagentje is leeg.
Reading time 2 minutes
Verslag vanuit Libanon
While we still have a few weeks of nice weather ahead of us, a camping trip should definitely be on your agenda. It’s the perfect moment to step away from daily routines, get some fresh air, and recharge in nature. Studies show that spending time outdoors improves both your mental and physical state, reduces stress, boosts your mood, and well, simply perks you up!
Vanuit ons hotel in Beirut reisden de videocrew, onze gids, fixer, chauffeur en ik iedere dag af naar de Bekaa vallei. Daar bezochten we – meestal met uitzicht op bergen die de grens met Syrië vormen – vluchtelingenkampen om een indruk te krijgen van het leven daar en om mensen te kunnen spreken over hun situatie.
Inmiddels leven circa één miljoen Syrische vluchtelingen in Libanon. Op een populatie van vier miljoen is dat gigantisch, en op zich valt Libanon te prijzen om haar gastvrijheid. Van de vluchtelingen en mensen van verschillende hulporganisaties die wij spraken hoorden wij helaas wel dat de hulpverlening relatief beperkt is en moeilijk verloopt. Dit leek vooral te komen door de nog steeds delicate politieke balans in de Libanese (interim) regering. Hulporganisaties krijgen niet of moeilijk toestemming om structureel hulp te bieden, vanwege de onderlinge strijd binnen het politieke bestel en vanwege een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel bij de regering door het interim-karakter ervan.
Ik had van te voren al niet de indruk dat wat ik aan zou treffen positief zou zijn, maar in werkelijkheid was het nog uitzichtlozer dan verwacht. De meeste vluchtelingen die wij spraken zaten al minimaal een jaar in kampen, het spaargeld dat ze in eerste instantie soms nog wel hadden was inmiddels aan het opraken en er was een ernstig gebrek aan voedsel, medische hulp en warme kleding en isolatiemateriaal voor hun onderkomens ter voorbereiding op de aankomende winter (inmiddels ligt er een pak sneeuw).
Niet iets waar een lamp op zonne-energie de oplossing voor kan zijn. Toch waren de mensen die we spraken erg enthousiast over de Wakawaka’s. Ondanks dat er vaak wel elektriciteit was, betaalden de vluchtelingen hier woekerprijzen voor aan de lokale grondeigenaren. Daarnaast viel de stroom vaak uit. Het mooiste aan de Wakawaka vonden ze de USB-ingang, zodat ze hun mobiel altijd konden opladen en zo (op goede dagen goedkoop want op het Syrische netwerk) het voor hen zo belangrijke contact met in Syrië achtergebleven vrienden en familieleden konden onderhouden.
Een klein lichtpuntje dus in een vrij donker bestaan. Alle beetjes helpen, koop ook een Wakawaka via de site of doe daar een donatie.
Een uitgebreidere impressie van mijn bezoek aan Libanon is op www.mauritsbos.com te zien.
